W Sejmie jak na wojnie, w MSZ spokojnie

Jeśli mamy odzyskać wiarę w nasze państwo, to wszystkie resortowe dzieci, kapusie SB i wychowankowie „wujka Bronka” powinni dostać na spakowanie walizek tyle czasu, ile Donald Trump dał nominatom poprzednika.

Polacy mieli dość rządów hochsztaplerów. Głosowali na PiS, bo wydawało się, że jest alternatywą dla antypolskiej zbieraniny pustoszącej kraj i weźmie szubrawców za mordę. Po roku od przejęcia władzy nie mają zbyt wiele satysfakcji. W MSZ zmiany są pozorowane. W Stolicy Apostolskiej ambasadorem jest ateista. Ambasador w Kijowie wymordowanie 200 tys. Polaków nazwał „epizodem”, a ambasador w Waszyngtonie jeszcze kilka miesięcy temu ogłosił światu, że Polacy to antysemici.

A polski Order ciągle Grossa zdobi

(druga część artykułu „A Order ciągle pierś Grossa zdobi” opublikowanego 3 tygodnie temu)

---

W Polsce dokonuje się zmiana, nawet dobra. Rząd zgłosił projekt nowelizacji ustawy o IPN, która zakłada kary za kłamstwo o „polskich obozach zagłady”. Pierwsza reakcja: egzekwowanie kar będzie trudne, za granicą wręcz niemożliwe. Druga: dlaczego nie karać także za kłamstwo wołyńskie i kłamstwo katyńskie?

Wątpliwości wzmaga fakt, że kary musiałaby objąć głównie, jak mawiał Stefan Żeromski, krajowych cudzoziemców, a te antypolskie typy, gdy postawi się im zarzut, twierdzić będą, że są ofiarami antysemityzmu.

A Order ciągle pierś Grossa zdobi...

Na początek krótki opis sytuacji. W świecie obowiązuje wykładnia: Polska odpowiada za Holocaust, a nawet jest jego współsprawcą. Polska odpowiada za wybuch drugiej wojny, bo sprowokowała Hitlera i nie wpuściła Armii Czerwonej, która spieszyła jej z pomocą. Polska odpowiada za zagładę getta, bo po wybuchu powstania w getcie AK nie wywołała powstania warszawskiego.

Za wszystkim kryje się polski antysemityzm, którego nie da się racjonalnie wytłumaczyć i który należy bezwzględnie tępić. Formą potępienia jest przyjmowanie bez dyskusji obowiązującej w świecie narracji o Jedwabnem. Zabronione jest jakiekolwiek alternatywne spojrzenie i jakakolwiek debata naukowa na ten temat. Przykładem jest obraz Polski stworzony przez Chrisa Hedgesa z nowojorskiego „NYT”, który powołując się na dziennikarzy „Wyborczej”, pisze: neofaszystowskie grupy rosnące w siłę, ksenofobia, rasizm, islamofobia, demonizowanie uchodźców, zwolennicy władzy identyfikujący się z przerażającym nowym nacjonalizmem, połączonym z prawicowym katolicyzmem.