„Dziś, 12.02.2017 w nocy, o godzinie 1:00 zmarła moja ciocia Krystyna Sienkiewicz” – napisałUrodzona w 1935 roku, za 2 dni skończyłaby 82 lata.
Miała kilka lat gdy jej rodzice zostali zamordowani przez Niemców. Po zakończeniu II wojny światowej Krystynę i jej brata Ryszarda odnalazła stryjeczna siostra ich ojca. Ciotka zabrała ją do Szczytna, a jej brat został w łódzkim sierocińcu.
Od najmłodszych lat była uzdolniona humanistycznie. Już jako czteroletnia dziewczynka potrafiła czytać i pisać. Na scenie zadebiutowała przez zbieg okoliczności. Studiując na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, 1 września 1955 zastąpiła chorą koleżankę w Studenckim Teatrze Satyryków (STS). Krzysztof Teodor Toeplitz napisał wtedy o niej: „różowe zjawisko STS-u”.
Od tamtej pory aż do 1966 roku pojawiała się w Kabarecie Starszych Panów. W 1971 roku otrzymała Nagrodę Specjalną Jury na IX Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu.
W latach 70. przez pewien czas towarzyszyła Andrzejowi Zaorskiemu w prowadzeniu programu Studio Gama. W cyklu rozrywkowym Olgi Lipińskiej „Właśnie leci kabarecik”, w duecie z Barbarą Wrzesińską, występowała jako siostry Sisters. Była gwiazdą Kabaretu Olgi Lipińskiej.
Pani Sienkiewicz pierwszy raz w filmie pełnometrażowym wystąpiła w 1958 roku: zagrała epizod w filmie „Pożegnania” Wojciecha Jerzego Hasa. Wystąpiła również m.in. w filmach „Smarkula” Leonarda Buczkowskiego, „Lekarstwo na miłość” Jana Batorego, „Rzeczpospolita babska” Hieronima Przybyła, „Rodzina Leśniewskich” (serial i film, reż. Janusz Łęski). Grała również w serialach telewizyjnych m.in. „Graczykowie”, „Na dobre i na złe”, „Daleko od noszy”, „Hela w opałach”.
Przez ponad pół wieku grała na scenach teatrów warszawskich: Ateneum im. Stefana Jaracza (1964-70), Rozmaitości (1973), Syrena (1975-84, 2000, 2004), Komedia (1988, 1994), „Scena Prezentacje” (1994-95), Na Woli (1995), Rampa na Targówku (2006-2008) oraz Teatrze Polskim w Poznaniu (1985).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz