W
Stanisławowie (obecnie Iwano-Frankiwsk), jednym ze starych, rdzennie polskich miast leżących prawie w samym centrum dawnej Rzeczypospolitej, a które od czasu II wojny światowej znalazły się pod okupacją sowiecką (i nadal pozostają pod okupacją ukraińską), w dniu 17 listopada 1942 roku urodziła się Anna Seniuk, która jest jedną z najbardziej znanych twarzy aktorek w Polsce. Jak wiele innych polskich rodzin ze wschodnich terenów II Rzeczypospolitej, po zajęciu Polski przez komunistycznych zdrajców w 1945 roku jej rodzina przeniosła się do miasteczka Zator niedaleko Oświęcimia, gdzie mała Ania dorastała, dopóki jej rodzina nie przeniosła się ponownie, tym razem do Krakowa. Tam też ukończyła liceum i chciała zostać konserwatorem zabytków, jednak zdecydowała się studiować na krakowskiej PWST, którą ukończyła w 1964 roku.
 |
| Weekendy (1963) |
Po raz pierwszy pojawiła się na ekranach będąc jeszcze studentką PWST, gdy w 1963 roku zagrała dziewczynę wiejską (statystkę) w filmie Mieczysława Waśkowskiego "Zacne grzechy". Wkrótce jednak, jeszcze w tym samym 1963 roku, otrzymała swą pierwszą rzeczywistą rolę w pierwszej części filmu "Weekendy" zatytułowanej "Julia" w reżyserii Jana Rutkiewicza. Rola "Magdy" w tym filmie była więc debiutem filmowym pani Anny.
Natomiast debiut sceniczny pani Seniukówny nastąpił rok później, w 1964 roku, gdy otrzymała angaż w Starym Teatrze im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie. Na jego deskach zadebiutowała rolą "Irmy" w "Wariatce z Chaillot" napisanej przez Jeana Giraudoux. Tam też dostrzegł ją pan Janusz Nasfeter i początkowo chciał ją obsadzić w głównej roli kobiecej swego filmu "Niekochana", jednak z różnych przyczyn (m.in. brak czasu pani Anny aż do końca sezonu teatralnego) rola ta przypadła pani Elżbiecie Czyżewskiej, a pani Seniuk pojawiła się w nim tylko epizodycznie, jako kelnerka. Rok później pan Nasfeter miał realizować film p.t. "Tabliczka marzenia", w którym pani Seniuk była wstępnie obsadzona w roli "Elizy". Do realizacji nie doszło, ale w dwa lata później podjął się tego pan Zbigniew Chmielewski, który to stał się jego debiutem reżyserskim - a pani Anna zagrała w nim właśnie "Elizę".
 |
| Lalka (1968) |
Od tego czasu nie było roku, aby pani Seniuk nie pojawiła się na ekranie w przynajmniej jednym filmie kinowym lub telewizyjnym. Oczywiście występowała także w wielu spektaklach telewizyjnych. Ponieważ niemożliwe jest opisać tak dorodny dorobek aktorski, trudno jest także krótko i zwięźle wspomnieć same największe lub najbardziej znane role pani Anny. Z pewnością należą do nich postać "Teresy Wojciechowskiej" w "Kardiogramie" Romana Załuskiego z 1971 roku, "Magdy Domaradzkiej" w serialu "Czarne chmury" Andrzeja Konica, "Danieli" w serialu "Ile jest życia" Zbigniewa Kuźmińskiego, "Madzi Karwowskiej" z seriali "40-latek" i "40-latek, 20 lat później" Jerzego Gruzy (za którą otrzymała "Złoty Ekran" w 1976 roku), i wielu innych - jak choćby "Julci" z "Panien z Wilka" w reżyserii Andrzeja Wajdy. Od początku lat 1970-ch współpracuje też z Teatrem Polskiego Radia, gdzie do tej pory zagrała ponad 40 ról radiowych.
Należy w tym miejscu przypomnieć, że pomimo iż w swej karierze najczęściej grała postacie kobiet ładnych i miłych, lecz umysłowo przeciętnych (może nie od razu przysłowiowych "blondynek", ale z pewnością dziewcząt i kobiet nie grzeszących jakąś nadzwyczajną inteligencją), pani Anna jest w rzeczywistości jedną z najbardziej inteligentnych, a zarazem jedną z naprawdę niewielu aktorek - nie tylko polskich - posiadających tytuł naukowy profesora, który uzyskała w 1998 roku i do dzisiaj pracuje jako profesor nadzwyczajny na Wydziale Aktorskim Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie.
Wielokrotnie nagradzana, otrzymała między innymi Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Odznakę Zasłużony Działacz Kultury, Złoty Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis, Złotą Honorową Odznakę "Za zasługi dla Warszawy" i inne.
W życiu osobistym pani Anna jest od wielu lat żoną kompozytora Macieja Małeckiego, z którym ma dwójkę dorosłych już dzieci (syna i córkę).
888
 |
| Fotografia studyjna z lat 1960-ch |
 |
| Stawka większa niż życie (1968) |
 |
| Romantyczni (1970) |
 |
| Kardiogram (1971) |
 |
| Czarne chmury (1973) |
 |
| Moja wojna, moja miłość (1975) |
 |
| Konopielka (1981) |
 |
| 40-latek, 20 lat później (1993) |
 |
| Cicho (2003) |
 |
| Święty Rafał Kalinowski (2007) |
 |
W ostatniej części przygód Karwowskich (2014)
(audycje radiowe) |
Ostatnie uaktualnienie: 2014-10-30-20:58
PIERWOTNIE OPUBLIKOWANO NA BLOGU FilmyPolskie888.
ARTYKUŁ ZOSTAŁ PRZYWRÓCONY Z KOPII ZAPASOWEJ, Z TEGO POWODU FORMATOWANIE ARTYKUŁU LUB ZAŁĄCZONYCH DO NIEGO ILUSTRACJI MOŻE NIE PASOWAĆ DO OBECNEGO FORMATU. NIEKTÓRE ILUSTRACJE MOGĄ BYĆ OBECNIE NIEDOSTĘPNE.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz