Trzciński, Wojciech Stanisław

Kompozytor muzyki rozrywkowej, filmowej i teatralnej, aranżer, pianista i gitarzysta, dyrygent, producent muzyczny, wydawca, prezes i dyrektor przedsiębiorstw branży rozrywkowej, który przez wiele lat był szefem muzycznym i artystycznym festiwali w Sopocie i Opolu, a także kierował licznymi instytucjami kulturalnymi. Już z tego powodu o panu Trzcińskim można by długo i wiele pisać, jednak oczywiste jest, że Polacy znają go przede wszystkim jako kompozytora, który stworzył ponad 300 piosenek, utworów instrumentalnych i muzyki do filmu i teatru, dlatego też poniższy krótki zarys sylwetki kompozytora skupia się na dokonaniach muzycznych.

Wojciech Trzciński urodził się 22 lipca 1949 roku w Warszawie.
Zadebiutował jako piosenkarz i kompozytor w 1969 roku na Kiermaszu Piosenki Studenckiej w warszawskim klubie Medyk.
Początkowo komponował piosenki dla wykonawców studenckich, m.in. Piotra Fronczewskiego i Magdy Umer, wkrótce jednak zaczął pisać dla Radiowego Studia Piosenki i Telewizyjnej Giełdy Piosenki, a jego piosenki zaczęły śpiewać ówczesne gwiazdy polskiej sceny muzycznej: Halina Frąckowiak, Edyta Geppert, Anna Jantar, Irena Jarocka, Krzysztof Krawczyk, Krystyna Prońko, Urszula Sipińska, czy Zdzisława Sośnicka.
Jak powiedział w wywiadzie dla Polskiego Radia, największym wzorem był dla niego Władysław Szpilman.
– On wprowadził m.in. komisję repertuarową przyjmującą piosenki na antenę. Każdy utwór, którego państwo słuchaliście później przez wiele lat, musiał przejść przez pewnego rodzaju sito. Graliśmy tzw. fortepianówki, czyli zapis głosu z fortepianem, czytaliśmy teksty i ocenialiśmy je w gronie 7-9 osób, kompozytorów oraz autorów tekstów. Zastanawialiśmy się, czy dany utwór jest oryginalny, czy nie ma w nim zapożyczeń. – wyjaśniał Wojciech Trzciński, który brał udział w tego typu obradach już od 1974 roku.
Twierdził, że jego wrażliwość muzyczna została ukształtowana dzięki Konkursowi Chopinowskiemu oraz wyjazdom z rodzicami do Małego Cichego pod Poroninem.
– Tam wychowałem się wśród górali, którzy co niedziela spotykali się na mszach. Za każdym razem w innej chacie, bo we wsi nie było kościoła. A ja stałem wśród nich i słuchałem ich śpiewu oraz harmonii – wspominał.
[...]

Trzciński był kompozytorem oratorium „Kolęda-Nocka”, musicalu „Azyl”, baśni muzycznej „Królowa śniegu”. Wraz z Ryszardem Poznakowskim współtworzył musical dla dzieci „Smurfowisko”. Komponował muzykę do spektakli teatralnych i filmów fabularnych. Współpracował jako aranżer i dyrygent z duetem Marek i Wacek. Sprawował opiekę artystyczną nad festiwalami piosenki w Opolu, Sopocie, oraz w... Witebsku (w 1988 r.).
W latach 1993-1995 był Dyrektorem Artystycznym Teatru Muzycznego w Gdyni. W latach 1994-1996 pełnił funkcję Dyrektora Muzycznego I Programu Polskiego Radia. Natomiast w latach 1996-1998 obejmował stanowisko zastępcy Dyrektora TVP1 ds. Artystycznych.

        W 1997 roku został producentem – wyreżyserowanego przez Magdę Umer – opolskiego koncertu „Zielono mi”, poświęconego twórczości Agnieszki Osieckiej, zaś rok później sprawował pieczę nad koncertem „O! Polskie piosenki”, zorganizowanym z okazji 35-lecia Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu. W 1999 roku został twórcą nowej formuły Sopot Festiwal.

        W 2002 roku osobiście wyszukał w odległym zakątku warszawskiej Pragi starą, zrujnowaną fabrykę. W dużym stopniu za własne oszczędności wyremontował ją i sprawił, że otwarta w 2003 r. „Fabryka Trzciny” – zaledwie w ciągu roku – stała się jednym z najciekawszych miejsc w stolicy w których „dzieje się” kultura.

        „Kolęda-Nocka 30 lat później”, z librettem Ernesta Brylla i muzyką Wojciecha Trzcińskiego, została wystawiona w 30. rocznicę puczu Jaruzelskiego i wprowadzenia stanu wojennego w Polsce. Spektakl był głównym punktem obchodów rocznicy, organizowanych przez Narodowe Centrum Kultury pod patronatem Prezydenta Rzeczypospolitej, a jego transmisja telewizyjna przyciągnęła rzesze widzów.
[...]

W 2011 roku Wojciech Trzciński dołączył do promowanego wtedy przez ówczesne polskie władze z Platformy Obywatelskiej zbliżenia i „przyjaźni polsko-rosyjskiej” z – jak sam wtedy powiedział – z własnej inicjatywy:
– To była inicjatywa obywatelska – moja, Iwony Pietras-Malinowskej i Leonida Swiridowa. Pomysł został podchwycony przez ministra Jurija Łaptiewa, doradcę ds. kultury prezydenta FR Dimitrija Miedwiediewa. Z panem ministrem spotkaliśmy się w Warszawie, w listopadzie, przed przyjazdem prezydenta Miedwiediewa do Polski. Powiedziałem wówczas panu ministrowi Łaptiewowi: „Jak wiadomo, ponad głowami obywateli może dokonać się wiele politycznych gestów, może mieć miejsce wiele spektakularnych porozumień politycznych, czy gospodarczych, ale emocjonalny stosunek do sąsiada nie ulegnie zmianie. [...]

Koncert w Moskwie, 4 września 2011r.

Były imprezy ogólnopolskie „I love Gdańsk”, „I love Łódź”, I love Płock”, czemu nie może być „I love Moskwa”, czy „ I love Warszawa”? Zaczęliśmy szukać nowej formuły prezentacji młodej kultury. Leonid Swiridow ma kontakty w Rosji, ja w Polsce. Udało nam się zarazić tą ideą istotnych polityków polskich i rosyjskich no i sponsora, którym dzięki zgodzie Ministra Skarbu został PERN „Przyjaźń” S.A. Jestem praktykiem, i przystąpiliśmy do natychmiastowego działania. [...] Wspólnie z merostwem Moskwy, przy dużym wsparciu i pomocy Kancelarii Prezydenta Federacji Rosyjskiej uczestniczyliśmy w koncercie 4 września br [2011 - red.] w Moskwie, w dniu święta tego miasta. [,,,] To właśnie tę prestiżową lokalizację i termin polskiego koncertu zaproponowała nam wicemer Moskwy Ludmiła Szwiecowa. Uznała, że nasza inicjatywa to „ręka wyciągnięta w stronę Moskwy” i nie można tej ręki odrzucić. 4 września mieliśmy też zagwarantowaną dobrą pogodę, bo z okazji święta latały nad miastem samoloty, które rozpylały specyfik rozpędzający chmury. Zagraliśmy 1,5-godzinny koncert dla 100 tys. widzów.
[...]

Na Dzień Matki w 2017 roku, w Studiu Koncertowym Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego, odbył się koncert zatytułowany „Matki Niepokornych” do którego scenariusz napisał i całość  wyreżyserował Wojciech Trzciński. Koncert oparty był na jego wcześniejszym musicalu „Kolęda nocka”, a patronat nad imprezą objął Prezydent RP Andrzej Duda.
– Do tekstów Ernesta Brylla – prezentujących los i codzienność ludzi zmierzających do pracy – przygotowałem muzykę z nutką „blue”. Repertuar ten idealnie pasuje do Krystyny Prońko - wokalistki, która nie tylko wykonywała piosenki dynamiczne, ale przede wszystkim stała się symbolem ówczesnego pokolenia – zapracowanego, zmęczonego rzeczywistością i codziennie starającego się o godny byt. W pierwszej części koncertu repertuar będzie wykonywany przez Krystynę Prońko, Katarzynę Wilk, Macieja Miecznikowskiego oraz Piotra Machalicę, którzy przypomną słuchaczom tamten trudny czas – podkreślił w wywiadzie Wojciech Trzciński.

        Inspiracją dla koncertu były kobiety, które w latach 1980-tych kształtowały postawy młodych działaczy opozycji. Często niedoceniane i stojące w cieniu swoich dzieci - nie tylko kształtowały charaktery młodego pokolenia, ale również wspierały ludzi odważnych, ambitnych i przede wszystkim zdeterminowanych.
– Tym matkom, które wychowały ludzi potrafiących się poświęcić idei, należy się ogromny szacunek. I to one są główną osią dla koncertu – stwierdził kompozytor.

© DeS
(Digitale Scriptor)
22 lipca 2017 (lipiec 2012)*
specjalnie dla: Ilustrowany Tygodnik Polski ☞ tiny.cc/itp2

☞ IMDb (angielski)
☞ Wikipedia (polski)
☞ Filmografia (polski)
☞ Pozycje dostępne w Repozytorium Kinematografii Polskiej


Anna Jantar – „Staruszek świat”
muzyka: Wojciech Trzciński / słowa: Jerzy Kleyny


Zdzisława Sośnicka – „Uczymy się żyć”
muzyka: Wojciech Trzciński / słowa: Jacek Cygan


Irena Jarocka – „W cieniu dobrego drzewa”
muzyka: Wojciech Trzciński / słowa: Marek Dutkiewicz


Krystyna Prońko – „Psalm stojących w kolejce”
muzyka: Wojciech Trzciński / słowa: Ernest Bryll


Irena Jarocka – „Odpływają kawiarenki”
muzyka: Wojciech Trzciński / słowa: Jerzy Kleyny


Krystyna Prońko – „Małe tęsknoty”
muzyka: Wojciech Trzciński / słowa: Andrzej Mogielnicki


Krzysztof Krawczyk – „Jak minął dzień?”
muzyka: Wojciech Trzciński / słowa: Jerzy Kleyny


Krzysztof Krawczyk – „Byle było tak”
muzyka: Wojciech Trzciński / słowa: Jerzy Kleyny


Wanda i Banda – „Hi-fi”
muzyka: Wojciech Trzciński / słowa: Andrzej Sobczak


Wanda i Banda – „Kochaj mnie, miły”
muzyka: Wojciech Trzciński / słowa: Magda Wojtaszewska


Halina Frąckowiak – „Dancing Queen”
muzyka: Wojciech Trzciński / słowa: Janusz Kondratowicz

---

* Notatka od Redakcji:
Powyższy test składa się z zacchowanych fragmentów dużo obszerniejszej całości, pierwotnie opublikowanej w lipcu 2012 r. na blogu tiny.cc/MuzykaPL. Uaktualniony fragment ostatniego akapitu został na naszą prośbę dopisany przez Autora.

Źródła cytatów:
Beata Zatońska - „Produkcja wydarzeń artystycznych jest sztuką” / TVP Info, 16 września 2011
brak autora - „Kolęda-Nocka 30 lat później” / Jazz Forum, grudzień 2011
Zbigniew Krajewski - „wychowałem się w kulcie melodii” / Polskie Radio, 22 lipca 2012
brak autora - „Matki Niepokornych” / TVP3 Warszawa, 15 maja 2017

Wideo:
© Autorzy / YouTube

Ilustracje:
Fot.1 © www.IrenaJarocka.pl
Fot.2 © brak informacji
Fot.3 © brak informacji
Fot.4 © Polskie Radio
Fot.5 © www.pozytywy.pl
Fot.6 © Agencja Gazeta