Pan Rybczyński był pierwszym i zarazem jedynym przez prawie ćwierć wieku zdobywcą Oskara z Polski (wszyscy pozostali Polacy - laureaci Nagrody Akademii Filmowej otrzymali je za filmy wyprodukowane dla, lub w zagranicznych wytwórniach filmowych).
Po ukończeniu Liceum Plastycznego w Warszawie studiował w PWSFTviT w Łodzi na Wydziale Operatorskim, gdzie zrealizował 3 etiudy: „Take Five”, „Skład 6800” i „Kwadrat”. W czasie studiów i bezpośrednio po studiach obok własnych projektów pracował jako autor zdjęć przy filmach kolegów reżyserów: Piotra Andrejewa, Filipa Bajona i Andrzeja Barańskiego z którym zrealizował trzy nagradzane etiudy szkole: Kręte ścieżki, Dzień pracy i Podanie.
Studia ukończył w 1973 roku i prawie natychmiast podjął współpracę ze Studiem Filmowym Se-Ma-For, gdzie zrealizował swój pierwszy film techniką kombinowaną „Plamuz” zawierający muzykę jazzową Zbigniewa Namysłowskiego (ponad 10 lat później film ten zdobył I Nagrodę na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Muzycznych we Wrocławiu). Był to jeden z pierwszych w Polsce animowanych teledysków muzycznych.
Z Se-Ma-Forem współpracował aż do 1980 roku, gdzie zrealizował szereg filmów, z których prawie wszystkie były entuzjastycznie przyjmowane na festiwalach filmowych, zaś jego ostatni film zrealizowany w tym studio - „Tango” - zdobył aż 12 nagród na różnych festiwalach, poczynając od Brązowego Lajkonika na Ogólnopolskim Festiwalu Filmów Krótkometrażowych w 1981 roku (obecnie Krakowski Festiwal Filmowy), aż po Oskara w 1983 roku.
Niestety, gdy Polscy komuniści doprowadzili do przewrotu i objęcia władzy przez komunistyczną juntę wojskową w 1981 roku, jak wielu Polaków pan Rybczyński zdecydował się poprosić o azyl polityczny w Austrii, a po otrzymaniu Oskara za „Tango” przeniósł się do USA, gdzie mieszkał aż do 2009 roku.
W USA początkowo realizował teledyski muzyczne, m.in dla takich ówczesnych gwiazd muzyki jak Mick Jagger, Simple Minds, The Art of Noise, Chuck Mangione, Pet Shop Boys, Alan Parsons Project, Yoko Ono, Lou Reeda, Supertramp czy Rush. Stworzył ich około 30.
W 1985 roku zrealizował także angielskojęzyczną wersję teledysku piosenki „Mniej niż zero” polskiego zespoły Lady Pank, który starał się wówczas zaistnieć w zachodnim świecie muzycznym, a także "Midnight Mover" niemieckiego zespołu Accept, który - podobnie jak Lady Pank - próbował wtedy przebić się na angielskojęzyczny rynek muzyczny. Efekty specjalne naprzemiennego obrazu z kilku lamer ustawionych dookoła sceny, użyte w tym teledysku (wówczas jeszcze niedoskonałe z uwagi na brak mocy ówczesnych komputerów) zostały 13 lat później skopiowane przez braci Wachowskich w filmie "Matrix", który m.in właśnie za nie otrzymał Oskara w kategorii efektów specjalnych.
W połowie lat 1980-ch amerykańskie sieci telewizyjne rozpoczynały pierwsze eksperymenty z telewizją wysokiej rozdzielczości (HDTV) i teledysk „Imagine” Johna Lennona zrealizowany przez Rybczyńskiego w 1986 roku był pierwszym teledyskiem w formacie HDTV. Gdy w 1989 roku sieć NBC zainicjowała w Nowym Jorku pierwszy stały program w HDTV (aczkolwiek nadal eksperymentalny i obejmujący swym zasięgiem jedynie Manhattan), wytwórnia Zbig Vision Studio założona przez pana Rybczyńskiego w Hoboken, NY, była jednym z niewielu istniejących wówczas producentów programów w HDTV. Wielu odwiedzających w tym czasie Nowy Jork z pewnością pamięta charakterystyczny, krótki film HDTV "Capriccio No. 24" Rybczyńskiego, który był wtedy jednym z najczęściej powtarzanych filmów wyświetlanych na kilku publicznie dostępnych ekranach HDTV na Manhattanie (jeden z nich umieszczony był także w budynku World Trade Center 1).
W 1990 roku, gdy japońska sieć telewizyjna NHK jako druga na świecie zaczęła eksperymenty z telewizją wysokiej rozdzielczości, pan Rybczyński i jego Zbig Vision dostarczyli wiele materiałów zrealizowanych w technice HDTV dla sieci NHK.
Jednym z ostatnich filmów pana Rybczyńskiego zrealizowanych dla potrzeb eksperymentalnych sieci HDTV był pełnometrażowy film HDTV „Kafka” zrealizowany w 1992 roku.
Od 1998 większość czasu spędzał w Niemczech, gdzie został powołany jako wykładowca w Wyższej Szkole Mediów (Kunsthochschule für Medien) w Kolonii aż do 2001 roku.
W 1999 roku w Łodzi, na ulicy Piotrkowskiej, odsłonięto jego gwiazdę w Alei Gwiazd (w okolicach Hotelu Grand i kina "Polonia").
W 2008 roku otrzymał tytuł doctora honoris causa PWSFTviT w Łodzi za "szczególny kunszt artystyczny i wynalazczość w dziedzinie sztuki filmowej oraz kreowania nowej widzialności na przełomie XX i XXI wieku przez twórcze wykorzystanie zdobyczy sztuki, techniki i nauki, a także za zasługi w ugruntowaniu sławy jego łódzkiej Alma Mater".
W 2009 roku oficjalnie przeszedł na emeryturę i wrócił do Polski, jednak większość czasu nadal przebywa w USA.
W tym samym roku stworzył Centrum Technologii Audiowizualnych we Wrocławiu, którego był dyrektorem artystycznym. Został z niego wyrzucony po tym, jak odkrył malwersacje finansowe - jak powiedział w wywiadzie w 2013 roku: "Bogdan Zdrojewski publicznie kłamie, próbując mnie oczernić. Jeśli będzie nadal ministrem kultury, zrzeknę się obywatelstwa." [...]"Ujawniam milionowe malwersacje. Z tego powodu jestem oskarżony, oczerniony i skopany. [...] Zostałem oskarżony przez ministra kultury i sztuki [Bogdana Zdrojewskiego], mojego dyrektora generalnego w Centrum Technologii Audiowizualnych - instytucji, którą sam zakładałem. Myślę, że powodem tego jest fakt, że dwa lata temu odkryłem olbrzymie malwersacje finansowe w tej wytwórni."
© 888
Styczeń 2015; uaktualnienie: 26 stycznia 2016
Żródło publikacji: Repozytorium kinematografii polskiej „FilmyPolskie888”
www.FilmyPolskie888.blogspot.com tiny.cc/fp888
Żródło publikacji: Repozytorium kinematografii polskiej „FilmyPolskie888”
WYBRANE TELEDYSKI MUZYCZNE
ZREALIZOWANE PRZEZ PANA RYBCZYŃSKIEGO:
John Lennon "Imagine" (1986 / inna wersja)
Accept "Midnight Mover" (1985)
Lady Pank "Minus Zero" (1985)
Grand Master Flash "Sign Of the Times" (1984)
Rickie Lee Jones "The Real End" (1984)
Simple Minds "All The Things She Said" (1986)
The Alan Parsons Project "Stereotomy" (1986)
Pet Shop Boys "Opportunities (Let's Make Lots of Money)" (1986)
Rush "Time Stands Still" (1987)
Supertramp "I'm beggin' you" (1987)
Mr. Mister "Something Real (Inside Me / Inside You)" (1987)
Étienne Daho "Bleu comme toi" (1988)
"Efekt specjalny Rybczyńskiego"
(ang. nazwy: Rybczynski FX, Slit Screen, Real-Time Chronotopic Anamorphosis)
 |
| "Dokumentaliści" (2009) |
 |
| (fot. Maksymilian Rigamonti / Newsweek Polska / East News, 2014) |
PIERWOTNIE OPUBLIKOWANO NA BLOGU FilmyPolskie888.
ARTYKUŁ ZOSTAŁ PRZYWRÓCONY Z KOPII ZAPASOWEJ, Z TEGO POWODU FORMATOWANIE ARTYKUŁU LUB ZAŁĄCZONYCH DO NIEGO ILUSTRACJI MOŻE NIE PASOWAĆ DO OBECNEGO FORMATU. NIEKTÓRE ILUSTRACJE MOGĄ BYĆ OBECNIE NIEDOSTĘPNE.UAKTUALNIENIE: 2018-01-27-07:21 /A. (linki wideo)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz