Nie pozwól aby przepadły stare fotografie, filmy czy pamiętniki! Podziel się nimi ze wszystkimi Polakami i przekaż do zasobów Archiwum Narodowego IPN!
OSTRZEŻENIE: NASZA WITRYNA JEST NIEPOPRAWNA POLITYCZNIE I WYRAŻA BEZMIERNĄ POGARDĘ DLA ANTYPOLSKICH ŚCIERW ORAZ WSZELKIEJ MAŚCI LEWACKIEJ DZICZY I INNYCH DEWIANTÓW.
UWAGA: PRZEGLĄDASZ STRONY ARCHIWALNE!
NASZ ZAWSZE AKTUALNY ADRES BIEŻĄCEJ STRONY TO:
tiny.cc/itp2

Filmowa agresja wobec kobiet

Przed trzydziestu laty dwaj krytycy filmowi Gene Siskel i Roger Ebert zwrócili uwagę widzów na nowy gatunek filmów, które pojawiały się na ekranach kin i telewizorów. Określono je jako filmy o „kobietach w niebezpieczeństwie”. Ich charakter pozwala nazwać je thrillerami które przedstawiają w sposób niezwykle drastyczny przemoc ekranową skierowaną przeciwko młodym kobietom.

Gatunek ten nazwano potocznie „slasher” (w żargonie angielskim słowo to oznacza boksera „walącego” na oślep). Opinia publiczna scharakteryzowała zawartość tematyczną omawianych produkcji jako – sadystyczną agresję wobec kobiet. Filmy te, sklasyfikowane jako  18+ (R- rated), są przeznaczone dla dorosłych. Określane bywają jako „zawierające sceny przemocy o podłożu seksualnym przeciwko kobietom”.
CAN"T HANDLE THE IMAGE? READ NOTE** BELOW
Gatunek ten narodził się w końcowych latach siedemdziesiątych po sukcesie komercyjnym filmu „Hallowen”.
Charakterystyczną cechą fabuły w tym obrazie jest ujmowanie przez kamerę potencjalnej ofiary z perspektywy agresora. Akcja na ekranie ukazywana jest z perspektywy spojrzenia osoby skradającej się do ofiary, podglądającej ofiarę w końcu atakującej i maltretującej. To właśnie spojrzenie od tyłu odróżnia ten gatunek od klasycznego horroru, gdzie widzowie zapoznawali się z sytuacją na ekranie z perspektywy prześladowanego a nie agresora. Napastnik, którym najczęściej jest mężczyzna atakuje zazwyczaj jedną lub kilka ofiar, przy czym akt przemocy jest ukazywany niezwykle ekspresyjnie i plastycznie poprzez atak, przeżywany przez ofiarę strach i końcowy skutek przemocy. Motywem wiodącym zachowanie agresora jest nienawiść skierowana do ofiary.

Fred Molitor i Barry Sapolsky poddali analizie 30 filmów typu „slasher” pod kątem oceny charakterystycznych cech dla tego gatunku. Okazało się, że filmy te zawierały aż 1573 (!) przypadków scen gwałtownych, takich jak: obelgi słowne, bicie, kopanie, duszenie, podpalanie, ścinanie głowy, bicie pałką, wieszanie, ćwiartowanie, dźganie nożem, strzelanie w kierunku ofiary oraz gwałtowne zachowania seksualne. Średnio na jednej film przypadało ponad 52 obrazów nasyconych scenami gwałtownymi. W 21,6% obrazów kobieta była zabijana w trakcie lub bezpośrednio po scenie o charakterze seksualnym. Łącznie w analizowanych filmach przedstawiono 396 „niewinnych ofiar”.

W ocenie naukowców w filmach typu „slasher” gustują mężczyźni o wrogim nastawieniu do kobiet, zaś ukazanie akcji „oczami slashera” zwiększa ich atrakcyjność u mężczyzn o upodobaniach sadystycznych. Można podejrzewać, że obrazy przemocy skierowanej przeciwko kobietom, oraz sceny przerażenia przeżywane przez ofiary w miarę oglądania stopniowo zmniejszają poczucie niepokoju u widzów, co z kolei prowadza do przytłumienia reakcji na kolejne sceny przemocy. Mary Beth Olivier badając wpływ scen o charakterze seksualnym na reakcje widzów doszła do wniosku, że długotrwała ekspozycja tych scen wywołuje w konsekwencji u widzów skutki doprowadzające do znieczulicy na przemoc seksualną.

Linz dochodzi do wniosku, że oglądanie filmów ze scenami przemocy skierowanej do innych zbiegiem czasu doprowadza u widzów do utraty wrażliwości na cierpienie i krzywdę ofiar agresji. Linz, Donnerstein, Adams dochodzą do zgodnych wniosków, że oglądanie scen przemocy, zwłaszcza wobec kobiet, obniża poziom wrażliwości, oraz powoduje stopniową redukcję emocjonalnego reagowania widza doprowadzając w konsekwencji do jego zobojętnienia na los innych. Niech matki mając na uwadze powyższe niebezpieczeństwa mają świadomość, że rozwój dzieci odbywa się skutkiem naśladownictwa i identyfikacji ,w tym z wzorcami osobowości destruktywnych.


© dr n. med. Jan Szafraniec
Fragment z książki:
„Gnothi seauton. Kalejdoskop psychoedukacyjny”
(Autor był senatorem II i V kadencji)





Ilustracja: kadr z filmu "The Girl Next Door" © Modernciné



** BECAUSE SOME POLITICALLY CORRECT IDIOTS HAD SEND COMPLAINTS REGARDING THIS ARTICLE'S COVER IMAGE (SUPPOSEDLY IT IS "PORNOGRAPHY" ACCORDING TO THEM), WE WOULD LIKE TO POINT OUT SIMPLE FACT: THIS IMAGE IS A FRAME FROM A MAJOR HOLLYWOOD STUDIO'S MOTION PICTURE, WHICH HAD BEEN PLAYING IN REGULAR MOVIE THEATERS ALL OVER THE WORLD.
HENCE - OBVIOUSLY - IT IS NOT ANY "PORNOGRAPHY".
N O T   A   P O R N O G R A P H Y
GOT IT?
IMAGE HAD BEEN RESTORED AND IT STAYS DESPITE YOUR OBJECTIONS :-)
ALSO PLEASE KINDLY NOTE: WE DON"T WANT YOU AS OUR READER, PLEASE GO AWAY TO READ WHATEVER ELSE YOU WANT ANYWHERE ELSE ON THE WEB, JUST  DON'T READ US ANYMORE! YOUR POLITICALLY-CORRECT IDIOCIES ARE NOT WELCOMED HERE - SERIOUSLY, WE REALLY DON'T CARE AND DON'T GIVE A SH*T ABOUT WHAT PEOPLE LIKE YOU MAY "THINK"... IN OUR HUMBLE OPINION ONES LIKE YOU SHOULD JUST DIE AS SOON AS POSSIBLE, ALLOWING THE REST OF MANKIND JUST BE AS IT WERE. AND WE REALLY HOPE YOU HAD NO CHILDREN TO CARRY ON YOUR HOPELESSLY "SUPERIOR" GENES ANY FURTHER.
BYE FOREVER! (SO WE HOPE)
SINCERELY,
BLOGGERS OF ILUSTROWANY TYGODNIK POLSKI

UAKTUALNIENIE: 2017-03-19 23:20

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

UWAGA: PRZEGLĄDASZ STRONY ARCHIWALNE!
NASZ ZAWSZE AKTUALNY ADRES BIEŻĄCEJ STRONY TO:
tiny.cc/itp2