Szanowni Państwo!
Jeszcze raz się potwierdza, że literatura wyprzedza tak zwane „życie” i to znacznie. Nawet literatura w postaci tekstów piosenek. Oto przykład: „W słynnej prowincji Guadalajara” - śpiewał Wojciech Młynarski – była szkoła torreadorów, w której kładziono szczególny nacisk na sztukę uników. Ale jeden uczeń się zbuntował i oświadczył, że „gardzi tą szkołą uników” i żadnych uników przed bykiem na arenie robił nie będzie. I co Państwo powiecie! Na arenie unik zrobił byk!
Czyż to nie jest prefiguracja pięciodniowego ultimatum, jakie Komisja Europejska przedstawiła naszemu i tak już przecież nieszczęśliwemu krajowi – że jeśli rząd do poniedziałku nie powie, w jaki sposób zamierza udelektować pana prezesa Andrzeja Rzeplińskiego, to Komisja ogłosi swoją druzgocącą opinię i sformułuje kategoryczne zalecenia do wykonania. Aliści w poniedziałek okazało się, że „trwają konsultacje”, a rzecznik Komisji Europejskiej oświadczył, że Komisja żadnego „ultimatum” Polsce nie przekazała, że to tylko były takie przyjacielskie przekomarzania. Co się stało?
Jest kilka możliwości. Po pierwsze taka, że Nasza Złota Pani zadzwoniła do Fransa Timmermansa z zapytaniem, od kiedy ma te objawy. Przecież na 23 czerwca wyznaczony został w Wielkiej Brytanii termin referendum – czy ma ona pozostać w Unii, czy z niej wyjść. Jeśli Komisja Europejska wzięłaby teraz Polskę pod obcasy, to być może przeważyłoby to szalę na korzyść zwolenników wyprowadzenia Wielkiej Brytanii z Unii. No a Niemcy nie po to wpakowały tyle pieniędzy w zabawę w europejską integrację, czyli budowę IV Rzeszy środkami pokojowymi, żeby teraz im się wszystko rozleciało i to w dodatku z powodu jakiegoś pana Rzeplińskiego. Nie jest wykluczone, że Nasza Złota Pani zwróciła panu Timmermansowi uwagę, że jak się ta cała Unia Europejska rozleci, to i on straci swoją posadę i związane z nią alimenty, będzie musiał wrócić do Holandii i wydłubywać kit z okien. Taka perspektywa może na każdego podziałać trzeźwiąco, więc nic dziwnego, że i panu Timmermansowi pod wypływem takiego zimnego prysznica mogła zmięknąć rura.
Ale jest też inna możliwość. Oto do Brukseli poleciał pan Mateusz Kijowski, którego podejrzewam, że został umieszczony na fasadzie Komitetu Obrony Demokracji przez Wojskowe Służby Informacyjne, które delegowały tam nie tylko wszystkich ubowców z rodzinami, ale zmobilizowały też wszystkich konfidentów. Pan Kijowski spotkał się tam z Donaldem Tuskiem, który rozmawiał z nim przez całą godzinę. Donald Tusk jest wprawdzie unijnym dygnitarzem, ale to wcale nie musi oznaczać zerwania niebezpiecznych związków z Wojskowymi Służbami Informacyjnymi, które nawet takiemu dygnitarzowi mogą przecież w każdej chwili przypomnieć, skąd wyrastają mu nogi. Zatem pan Kijowski mógł przekazać Donaldu Tusku rozkazy i polecenia skoordynowania poczynań unijnych dygnitarzy i tych wszystkich Komisji ze scenariuszem zaplanowanym przez Wojskowe Służby Informacyjne w Polsce.
Jak wiadomo, WSI wyznaczyły termin wielkiej ogólnopolskiej manifestacji w obronie demokracji i praworządności na 4 czerwca, kiedy to wszystkie ubeckie dynastie i tajni współpracownicy obchodzą Dzień Konfidenta na pamiątkę storpedowania próby ujawnienia ubeckiej agentury w strukturach państwa. Wybór akurat Dnia Konfidenta na ogólnopolską manifestację KOD w obronie demokracji i praworządności nie może być przypadkowy. Przeciwnie – musi być głęboko przemyślany, również jako aluzja dyscyplinująca tych wszystkich Grzegorzów Schetynów, czy Kosiniaków-Kamyszów – że nie ma ludzi niezastąpionych, że jak będzie trzeba, to Wojskowe Służby Informacyjne powystrugują z banana nowych Umiłowanych Przywódców, a ci nadęci mandaryni politycznej sceny będą musieli z podwiniętymi ogonami rejterować do domu. Bardzo możliwe, że w tej sytuacji również Donald Tusk uprosił Fransa Timmermansa, żeby dał rządowi w Warszawie jeszcze jedna szansę. Toteż pan Timmermans przybywa do naszego nieszczęśliwego kraju na konsultacje z rządem, w imieniu którego pan minister Szymański deklaruje, że ma „silne poczucie suwerenności”. Ano, skoro przy ratyfikacji traktatu lizbońskiego suwerenność utraciliśmy, to dzisiaj musimy zadowolić się już tylko „poczuciem”. Ciekawe, czy pan Timmermans to „poczucie” uszanuje, czy też nawet go nie zauważy.
Mówił Stanisław Michalkiewicz
© Stanisław Michalkiewicz
25 maja 2016
Cotygodniowy felieton radiowy emitowany jest w:
Radio Maryja, Telewizja Trwam
☞ WSPOMÓŻ AUTORA
25 maja 2016
Cotygodniowy felieton radiowy emitowany jest w:
Radio Maryja, Telewizja Trwam
☞ WSPOMÓŻ AUTORA
Ilustracja i wideo © Radio Maryja / Telewizja Trwam
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz